Ons team doet vaak mee aan de grootste evenementen op de wielersport kalender. We spraken met onze eigen European Partnership Lead, Joost Klarenbeek, die zijn ervaring in de Trans Pyreneeën Race (TPRNO3) van het najaar 2023 met ons deelde.

De Trans-Pyreneeën Race is een evenement dat bekend staat bij velen in de wielerwereld vanwege de zware beklimmingen en uitdagend terrein door Frankrijk, Spanje en de bergen van Andorra. Het is geen gewone race; het is een monumentale test van fysieke en mentale kracht, waarbij 141 fietsers meer dan 40.000 hoogtemeters over 1.800 kilometer beklimmen. In deze blogpost, vertelt Joost ons over zijn reis door de Pyreneeën en de uitdagingen die hij tijdens de race heeft moeten overwinnen.

De race begint in Saint Jean de Luz en slingert zich langs de Catalaanse kust naar de Costa Brava, waar de fietsers weer moeten omkeren en hun weg terug moeten vinden langs ontelbare bergtoppen. Maar wat maakt deze race zo uniek?

Voorbereiding en Motivatie: Het is niet verkeerd om te denken dat de voorbereiding voor zo'n race uitgebreid en rigoureus is, maar Joost houdt alles simpel. Hij houdt van fietsen, en dit is wat hem motiveert om door te gaan als de omstandigheden zwaar worden. Joost maakt de zaken niet ingewikkelder met gestructureerde trainingsprogramma's - hij woont in Girona waar hij lekker op zijn gemak lange ritten kan maken in de bergen. Zijn motivatie is iets wat hij niet hoeft te zoeken; het zit in hem.

Joost’s fiets voor de race. Fotocredit: Liz Seabrook

De Trans-Pyreneeën Race is niet voor zachte eitjes. Het is een race die meer dan een week duurt en die niet alleen fysieke fitheid vereist, maar ook mentale veerkracht. Joost beschrijft het als een test van klimmen; deelnemers moeten ongeveer 40.000 meter klimmen tijdens de race.

Col de Soudet/laatste ochtend. Fotocredit: Liz Seabrook

Alleen op pad gaan: Deelnemers fietsen solo en gaan de uitdagingen in hun eentje aan. De bergen zijn uitdagend en de ervaring is zeer persoonlijk en zelfs heilig.

Joost onthult dat deze race draait om zelfontdekking en het verleggen van grenzen. "Ik heb dit besloten. Ik wilde dit. En nu ben ik hier en nu doet het pijn, maar ja, ik wilde dit juist.” zegt Joost. “Als je onderweg bent, ben je bevrijd van de dagelijkse stress en verantwoordelijkheden. Het enige waar je aan hoeft te denken, is wat je moet eten en waar je naartoe moet en samen met je fiets vecht tegen de bergen. En er is niets anders om je zorgen over te maken, wat echt geweldig is."

Deelnemers moeten ervoor zorgen dat ze verschillende controlepunten onderweg bereiken:

  • CP1 - Ainsa (Centrale Pyreneeën)
  • CP2 - Auzat (Occitanie Regio, Zuidwest-Frankrijk)
  • CP3 - Baga (Catalaanse regio van de Spaanse Pyreneeën)
  • Parcours 4 - Costa Brava (tussen Tossa de Mar en Palafrugell)
  • CP5 - Prats-de-Mollo-la-Preste.
TPR Check-points. Foto: Joost Klarenbeek

De Regels van de Race: De Trans Pyreneeën Race heeft strenge regels om eerlijkheid en veiligheid te waarborgen. Deelnemers mogen niet langer dan 15 minuten samen fietsen, en dit draagt allemaal bij aan de rituelen van de race. Dankzij GPS-trackers kunnen organisatoren van ‘Lost Dot’ de vooruitgang van de renners controleren. Maar of je aan de regels houdt? Dat is grotendeels afhankelijk van de integriteit van de deelnemers. Joost benadrukt dat het respecteren van de rituelen van de race essentieel is en dat het aan elke fietser is om zich aan de regels te houden.

Lost Dot Regels. Foto: Joost Klarenbeek

Omgaan met Tegenslag: De race is niet zonder zijn dieptepunten. Joost herinnert de uitdagingen waarmee hij werd geconfronteerd, zoals hevige kniepijn en misselijkheid. Op een gegeven moment bevond hij zich in een hotel badkamer, waar hij moest overgeven nadat hij iets verkeerds had gegeten.

Joost spreekt openhartig over de realiteit van het omgaan met de ups en downs van de race: "De omgeving houdt het interessant, je bent altijd in de bergen, en natuurlijk zijn er momenten waarop je het echt moeilijk hebt." Ondanks deze moeilijkheden vond hij de motivatie om door te gaan. Het is de schoonheid van de natuur, het besef dat hij dit avontuur heeft gekozen, en de unieke ervaring die hem gaande hield.

Col de Soudet/laatste ochtend. Fotocredit: Liz Seabrook

Zorgen dat je goed gevoed bent, is een van de belangrijkste onderdelen van de race. Joost zegt: "Eten is het moeilijkste gedeelte, slapen... niet zozeer. Je wordt moe en dan val je gewoon in slaap." Joost slaapt buiten met een slaapzak, slaapmat en bivi bag. Maar eten is soms moeilijk om te vinden, dus je grijpt elke kans om je voorraad aan te vullen met allerlei soorten eten voor de calorieën. "Ik had altijd eten voor ongeveer, 18 uur bij me. Ik had zoute snacks, zoete snacks, alles wat ik kon vinden, en een noodflesje Cola. Je merkt dat je mentale welzijn sterk afhangt van wat je eet."

Bijzondere momenten: De reis door de Pyreneeën had zijn hoogte- en dieptepunten, maar Joost’s favoriete herinneringen waren de momenten waarop hij gewoon aan het "vliegen" was. Of het nu de sensatie was om met een geweldige playlist van een berg af te scheuren, fietsen tijdens een prachtige zonsondergang, of de vrijheid van de open weg, dit waren de momenten waar hij het meest van hield. Hoogtepunten waren onder andere "Col de Marie Blanc toen ik ongeveer 2.5km hoogte klom in een dag of zoiets wilds," In de wereld van ultra-endurance fietsen zijn het deze momenten die alle uitdagingen de moeite waard maken.

De naweeën: Toen de race tot een einde kwam, moest Joost even wennen. De post-race blues zijn gebruikelijk onder deelnemers wanneer zij terugkeren naar hun dagelijkse routine en het eenvoudige en pure leven op de weg achterlaten.

De aanpassing kan uitdagend zijn: "Ik heb een week lang veel geslapen. Maar soms word ik nog steeds super gestresst wakker en denk ik: 'Ik moet mijn fiets rijden!' Dus dat gebeurt, je raakt gestrest en je wordt wakker, je springt uit bed en denkt: verdomme, ik moet gaan, het is 4 uur 's ochtends." De ervaring en mentale druk blijven nog een tijdje bij je terwijl je de nieuwe realiteit onder ogen ziet.

De Trans-Pyreneeën Race, georganiseerd door Lost Dot, is meer dan alleen een wielerwedstrijd; het is een test van menselijke veerkracht en de zoektocht naar avontuur. Het verhaal van Joost benadrukt de essentie van deze race, waar avonturiers en atleten samenkomen om aan een transformerende reis te beginnen.
De Trans Pyreneeën Race is een kans om de grenzen van je fysieke en mentale capaciteiten te verleggen, de magie van de open weg te ontdekken en de schoonheid van het Pyreneeën Gebergte te ervaren. Deze race is de ultieme uitdaging en een onvergetelijke ervaring voor degenen die avontuurlijk zijn ingesteld.

Joosts’ fiets was natuurlijk bij Laka verzekerd - bij ons ben je verzekerd als een vliegtuigmaatschappij je fiets kwijt raakt of beschadigt wanneer je tot 120 dagen aaneengesloten in het buitenland verblijft. Dit omvat ook dekking tegen diefstal, bijvoorbeeld als je fiets uit je hotelkamer wordt gestolen, zodat je je volledig kunt concentreren op de race. En mocht je tijdens een rit vallen, dan kun je aanspraak maken op een vergoeding van maximaal 200 euro voor alternatief vervoer, zoals het huren van een fiets, zodat je in het zadel kan blijven.

Bij Laka heb je 100% vrijheid...

... dus als je bij ons weg wil, kan je weg. Wanneer je maar wilt. Tijdelijk pauzeren? Ook geen probleem. Wij zijn er voor je wanneer je ons nodig hebt.

BEREKEN JE MAANDELIJKSE BIJDRAGE